Oh, How I Wish That Was Me

Nie mam pojęcia skąd wziąłem siłę i humor na zejście na dół, ni stąd ni zowąd jednak schodzę stopień po stopniu. Z dala od mojego schronienia, gdzie nic nie może mnie skrzywdzić. Miejsce gdzie nie ma Harry'ego i Lou. Tylko ja.

Po prostu siedzę na fotelu i oglądam z resztą jakiś film. Zamówili pizzę. Moja wciąż leży, w nienaruszonym stanie na stole. Harry leży na klatce piersiowej Lou, a ten bawi się jego lokami. Cudownymi czekoladowymi loczkami. Mam szczęście, że tym razem się tak nie kleją jak zazwyczaj. To nie tak, że widok jej dwójki już nie boli. Boli, ale mniej.

Harry wpił się wargi Lou, to tak jakby czytali mi w myślach.

Whenever you kiss him
I'm breaking
Oh, how I wish that was me

Zamiast odwrócić głowę w drugą stronę i oszczędzić sobie cierpienia, to nie, patrzę się jak głupi. Czym dłużej patrzą sobie w oczy, tym bardziej moje serce się rozrywa.

He looks at you
The way that I would

Gdybym tylko mógł mu kiedyś powiedzieć jak bardzo go kocham. Ile bólu daje mi widok go z kimś innym. I świadomość, że kocha kogoś innego.

Gdyby on wiedział..

Cause I got three little words
That I've always been dying to tell you

Czasami pytam się sam siebie czy aby na pewno urodziłem się by żyć szczęśliwie. A może urodziłem się po to by stać z boku i pokazać wszystkim, że nie zawsze wszystko kończy się szczęśliwie?

Teraz Louis nachylił się nad Harry'm z pocałunkiem. Mocno i z uczuciem.

Cause I see you with him slow dancing
Tearing me apart cause you don't see

Czasem zastanawiam się czy gdybym przypadkiem wbił się za głęboko, to nie przerażałaby mnie śmierć? Czy kogoś by to ruszyło?

Momentalnie Harry podniósł się z miejsca i skinął głową w stronę Lou i ruszył w stronę pokoju. Na górę. On przygryzł swoją dolną wargę i poszedł w jego ślady. Na górę.

Oh, how I wish
Oh, how I wish
That was me

Jeśli można umrzeć z powodu złamanego serca, to dlaczego wciąż żyję?

Odgłosy zza ściany zabijają mnie od środka.

Dlaczego mój pokój musi być tuż obok ich?

Dlaczego muszą tak hałasować?

Robią po to by się mnie pozbyć?

Czyżbym  był aż taki zły?

Czy jest jeszcze ktoś, komu zależy na mojej osobie?

Czy ktokolwiek zauważył, że umieram od środka?

Domyśla się ktoś, że potrzebuję kogoś do utrzymania mnie na ziemi?

Do przytulenia.

Czy ktokolwiek wie, że istnieję?

Moje życie?

Moje serce?

Ja?

Czy ktokolwiek wie, że krzyczę?

Jak krzyczę by ktoś przyszedł i uwolnił mnie od tej wielkiej dziury zanim wciągnie mnie na dno?

Dno, które znajduje się tak blisko, lecz nie mogę go jeszcze dotknąć.

Jak długo to potrwa zanim go dotknę?

Kiedy minie ten ból?

Kiedy minie to wszystko?

Godziny?

Dni?

Miesiące?

Broken

*podkład*

Zmyłem krew z nadgarstka i owinąłem bandaż wokół ran. Nikt tego nie zauważył, przez to, że noszę długie rękawy. I tak przez cały miesiąc. Miesiąc czystego horroru. Pamiętam dokładnie pierwszy raz...

I'm falling apart

I'm barely breathing

With a broken heart

That's still beating

***
Idę do pokoju Harry'ego by powiedzieć mu, że jedzenie już gotowe. Otwieram drzwi. Po to by moje serce rozsypało się na tysiące małych kawałeczków. Harry leży na swoim łóżku. Louis pod nim. Obydwoje bez górnej części garderoby. Nawzajem siebie całując. Nie takie zwykłe całusy, po prostu się całowali.. Nawet nie zauważyli, że tam stoję. Biorę głęboki wdech i w pośpiechu idę do swojego pokoju. Zamykam po cichu drzwi. Łzy spływają po moich policzkach. Ciche jęki wydostają się spomiędzy moich ust.

Rzucam wazą, która stoi na półce z całej siły o ścianę. Roztrzaskane kawałeczki leżą wszędzie. Podobnie jak moje serce. W strzępach. Nie do poskładania. Jeden odłamek leży obok mojej stopy. Podnoszę go i przyglądam się mu... może to zahamuje ból?   

***

In the pain

There is healing

In your name

I find meaning

Od tamtego czasu wszystko zaczęło się psuć. Zacząłem się okaleczać. Pierw myślałem, że to tylko ten jedyny raz. Potem drugi raz, który i nadal zero szkód. Teraz robię to praktycznie codziennie. Cięcia na mych rękach są ciągle widoczne. Grube, białe kreski. Nikt tego nie widzi. Chłopcy. Nawet fani.

In the pain

There is healing

In your name

I find meaning

Chłopacy pojechali, a ja nie jestem zmęczony. Dlaczego miałbym być? Sam ich widok razem.. Sprawia wiele bólu. Wiedziałem, że jeśli z nimi pojadę będę musiał się im przyglądać. Tym pocałunkom i to ich zadowolenie z trzymania się za ręce. Widzieć uśmiech na twarzy Harry'ego i wiedzieć, że to Louis jest tego powodem. I nigdy ja nim nie będę. Jego piękny uśmiech nigdy nie będzie lśnił dla mnie.

Moje kolana stają się jak z wady i upadam na podłogę. Czuję jakby ktoś wbił nóż w moje serce i przekręcał nim, zadając przy tym jeszcze więcej bólu. Miłość którą czuję do Harry'ego, nie jest ludzka. Nie, to nie jest zwykłe zauroczenie, to jest najprawdziwsza miłość. Miłość, która jest nieodwzajemniona. Harry mnie nie kocha i nigdy nie będzie kochał. Chcę uciec od tego uczucia. Wiem, że nie uda mi się pozbyć tego na zawsze, ale chociaż na trochę. Po prostu poczuć coś innego niż ten ból w sercu.

Podnoszę sam siebie z podłogi i wślizguję się do łazienki. Zamykam drzwi. Wyciągam z szafki żyletkę i przyciskam ją do nadgarstka. I nim się obejrzałem, strużka krwi spływa po moim nadgarstku. Ból przeszywa całą moją rękę, ale co mnie to obchodzi, skoro miłości, którą czuję do Harry'ego, już nie ma. Odeszła.

Ponownie dociskam żyletkę do nadgarstka i coraz więcej krwi spływa po mojej ręce. Więcej bólu, ale nie mogę przestać. Nie mogę pozwolić by ta miłość do mnie wróciła. Nie może wrócić. To nie jest normalne. To nie jest właściwe. Nie mogę kochać mojego najlepszego przyjaciela. Nie kiedy on kogoś ma, kogo kocha. Nie mogę kochać chłopaka, bo sam nim jestem.

To jest jedyny sposób, w którym mogę pozbyć się bólu.

                                                                                       *** 

Pierwszy dzień, kiedy nie byłem głodny. Pewnie myślisz.. Niall Horan, przecież on jest zawsze głodny! Teraz już nie. Od tamtego czasu nie jadłem już nic, a gdy już coś zjadłem to automatycznie mój organizm pozbywał się tego, identycznie jak tamtego dnia. Mój żołądek już nie potrafi przyjmować pokarmu. Uwierz mi, jestem głodny.. tylko ja po prostu nie jem. Może leży to po stronie chłopaków, że przestali wołać mnie na jedzenie, a może przez fanów, którzy uważają mnie za grubego. Myślę, że jest to wina i tego, i tego..

I'm falling apart

I'm barely breathing

With a broken heart

That's still beating

In the pain, in the pain

Is there healing?

In your name, in your name

I find meaning

Jak długo jeszcze dam radę temu podołać? Nie chcę naciskać, ale nie chce mi się wierzyć, że nie obchodzę Harry'ego ani odrobinkę. Nikogo nie zaboli, gdy nagle zniknę.Nie mogę tak myśleć. Na pewno go obchodzę.

So I'm holding on

I'm still holding

I'm holding on

I'm still holding on

I'm holding on

I'm barely holding on to you

Poradzę sobie z przeciwnościami losu. Dla Harry'ego. Dla tego, którego kocham całym sercem.

The broken lights on the freeway

Left me here alone

I may have lost my way now

Haven't forgotten my way home